Matsumoto

Het prille verleden. Els, Sid en Ludo hadden al op eigen krachten hier in Japan wat rondgereisd voor ik hen weerzag. Zo hadden we na het afscheid van onze schone intense tiendaagse een week later weer afgesproken in Matsumoto. Ondertussen was ik vergezeld van Griet en onze schat van een zoon. Buiten aan de inkom van de Ryokan (Japanse herberg) hingen onze namen op. Welcome Mrs. Van Loock. We bezochten het kasteel van Matsumoto wat weer een schoon beeld gaf uit de hoogte.

Kamikochi-dal. Sla het op in uw hersenpan! Vol ongeloof stond ik daar temidden van een vet geverfd schilderij. De Japanse Alpen! Er is zoveel diepte aanwezig en verschillende perspectieven schreeuwen om gezien te worden. Dikke kladden verf hier en daar aangebracht in het beeld, zo fascinerend is het! En dan nog gezwegen van de beweging in het beeld. De rivier met haar prachtige ogen creeert haar eigen vrouwelijke vorm. Wulps speelt ze met haar weerkaatste glinsteringen. De hoogreikende bergtoppen nog steeds ondergedompeld in het schuim van goed opgeklopt wit. De natuur omgeven, wisselt af van decors. Niets is de maker hiervan ontgaan.
Helaas moest ik forfait geven voor de wandeling. Maar Sid en Griet hebben de tocht van een uur in het schilderij bewandeld. Aapjes zijn ze tegengekomen. En natuurlijk veel pracht. Als je met de verplichte taxi toekomt in het natuurdomijn kan je vroeger uitstappen en ook nog eens te voet wandelen naar het Kamikochi-dal. Een pad langs het water. Zeker de moeite zeiden Sid en Griet.