vissen zien

Afgelopen weekend was den Benny zijn zus en haar vriendin op bezoek in Nissin. Ter gelegenheid van hun bezoek had Benny een uitstapke gepland op zaterdag.
We zijn 's middags vertrokken naar de haven van Nagoya met de trein. Een dik uur onderweg en 3 keer overstappen. Jonathan vond het natuurlijk al fantastisch want hij heeft een zwak voor alles waar wielen onder staan. Het werd alleen maar beter want aangekomen zagen we een grote oranje boot met een helikopter op. Mooi!
Het uiteindelijke doel van onze dagtrip lag een beetje verderop: een groot aquarium-complex met allerlei soorten vissen en zeezoogdieren. Direct bij het binnenwandelen loop je naar een muur van plexiglas met daarachter een enorm bad met dolfijnen in. Best wel indrukwekkend. Verderop was er een soort tentoonstelling over dolfijnen en walvissen. Met skeletten en geraamtes en informatie over hoe ze leven en zo. In een ander, nog groter aquarium een beetje verder zwom een orka. Wat een beest. Enorm groot. Veel groter als verwacht eigenlijk. Die zwom daar wa toerkes op zijn rug aan een behoorlijke snelheid zonder veel te bewegen. Een beetje magisch om zo'n kolos daar rustig te zien wezen. In hetzelfde bad zwommen ook nog 2 dolfijnen die veel weg hebben van varkens wanneer ze onderste boven zwemmen.
Rond 3 uur zijn we gaan klaarzitten voor de dolfijnen show. Op de eerste rij. De show op zich was ni slecht maar we hadden er meer van verwacht. Het was een beetje kort en veel gebabbel en geleuter tussen door. Het moet wel gezegd. Een dolfijn met een geel hoedje is wel de moeite. Een beetje later blies hij het hoedje weg met zijn spuitgat.
In het andere gebouw van het complex zitten vissen met kieuwen en zeeschildpadden alsook enkele pinguïns. Sommige vissen zijn echt wel raar terwijl andere dan weer ongelooflijk kleurrijk zijn. Jonathan was hier enthousiaster dan bij de dolfijnen. Zoveel vissen. En dan nog schildpadden ook. Dikke pret.
Zoals alles in Japan sluiten de attracties hier redelijk vroeg, dus rond 5 uur. In de buurt nog een wandelingske gedaan. Even uitgerust aan de fontein en dan naar Italië. Een Italiaans stadje achter de hoek compleet met gondels en David van Michelangelo. Het deed deugd om nog eens in Europa te zijn. De spaghetti kon wel beter.

Jonathan 2 jaar

Vorige Maandag is Jonathan 2 jaar geworden. Ik (Toon) had daarom een dagje vrij genomen. Zondagavond hebben we ons apartement vol slingers en ballonnen gehangen. Toen hij `s morgens wakker werd keek hij zijn ogen uit. Mooi! Zei hij. We hadden de dag ervoor een kraan voor hem gekocht waar hij kan opzitten. Ook mooi. Hij is er heel blij mee. Vervolgens hebben we samen naar een videoboodschap van de familie Lenaerts gekeken ter ere van zijn verjaardag. Altijd als het gedaan was zei hij: 'Nog is'. En zo hebben we het samen ne keer of negen gezien.
In de voormiddag zijn we nog even naar de winkel geweest voor boodschappen voor het feest `s avonds. We hebben ook een stoeltje gekocht op zijn maat waar hij heel graag in zit. Een dutje wou hij op zijn verjaardag ni doen. Dan hebben we maar wat boekjes gelezen in de plaats. In de namiddag nog even naar de speeltuin geweest om te schommelen. Daar hadden we nog veel geluk, er was een kindje aan het spelen in de zandbak met een kraan en een camion. Eerst wat toekijken en daarna mocht hij zelf wat met de kraan spelen. Teruggeven ging niet van harte maar na enig aandringen heeft hij dat toch flink gedaan.
Ondertussen begon de avond al te vallen (dat gebeurt hier redelijk snel, tegen 7 uur is het donker). Ook de opwinding nam toe want de heren Bart en Benny kwamen speciaal voor Jonathan bij ons eten en feest vieren. Toen ze er eindelijk waren was hij door het dolle heen. Natuurlijk eerst zijn nieuwe kraan, stoel en boeken laten zien. De mannen hadden ook feesthoedjes meegebracht. We hebben er elk eentje opgezet (en heel den avond opgehouden), behalve Jonathan, hij vond da maar irritant met da elastiekske enzo. Aan tafel om heerlijke spaghetti te eten. Buikjes vol. Wijntje en appelsiensap erbij. En dan afgesloten met pannekoeken met ijs en chocoladesaus. Genieten.
Bart en Benny hadden ook een cadeau bij. Een soort van parking met kranen en liften aan. Hij is er heel den avond mee bezig geweest. En natuurlijk ondertussen iedereen doen meespelen (af en toe onderbroken voor vuurwerkjes op ons balkon). Ondertussen was het laat geworden. Al ver voorbij slapenstijd. Hij was dan ook heel moe. Hij wou nog wel iets vertellen maar de volgende seconde sliep hij al. We hebben er allemaal van genoten en Jonathan nog het meest denk ik. Het was een echt feest!